เมื่อมนุษย์เขตร้อนอย่างฉันหลวมตัวตอบตกลงไปเที่ยวสวีเดนในเดือนธันวาฯ ช่วงคริสต์มาส ฉันก็ได้แต่ถามตัวเองว่าจะไหวเหรอ เสื้อผ้าหนาๆอุ่นก็ไม่มี ไขมันรอบพุงก็ไม่เคยสะสม จะหนาวตายกลายเป็นศพแช่แข็งถูกส่งกลับประเทศไหม แต่เพื่อให้ได้เห็นแสงเหนือสิ่งที่อยากเห็นก่อนตาย จะหนาวแค่ไหนก็จะสู้แถมต่อไปจะได้มีเรื่องไว้คุยอวดคนอื่นเค้าได้ว่าหนาวแค่นั้นน่ะไม่เท่าไหร่หรอก ฉันเคยเจอมาหนาวกว่านี้อีก แต่อากาศหนาว -30 นี่มันหนาวขนาดไหนนึกไม่ออกจริงๆ แม้แต่ชาวสวีเดนเองก็ใบ้กินบอกได้แค่ว่าหนาวมาก ถามใครใครก็นึกไม่ออก มีแต่จะบอกว่าคนไทยอย่างฉันคงหนาวตายตั้งแต่ -10 แล้วล่ะ ฉันไปยุโรปมาก็หลายครั้งแล้ว แต่ก็มักจะหาเรื่องไปเฉพาะช่วงฤดูใบไม้ผลิหรือไม่ก็ฤดูร้อน เมืองก็สวยผู้คนก็อารมณ์ดี อากาศแจ่มใส ฉันชอบเดินทางแบบสบายตัวไม่ต้องใส่เสื้อผ้าหนาๆหลายชั้นกระเป๋าก็เบาแถมมีน้ำหนักเหลือให้พอซื้อของกลับมาได้อีก แต่ทริปที่ไปสวีเดนคราวนี้นี่สิฉันต้องเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าตั้งหลายตัวทั้งๆที่เตรียมไปเผื่อหนาวเต็มที่แต่ทำไงได้ขนกระเป๋าไปได้แค่ 20 กิโลกรัม ถ้าไปถึงแล้วดูท่าจะไม่รอดจริงๆ ค่อยไปหาซื้อเอาใหม่ข้างหน้า ไม่กี่วันก่อนเดินทางเพื่อนๆที่สวีเดนต่างบ่นกันถึงอากาศที่เลวร้ายของสต๊อกโฮล์ม ทั้งอากาศที่หนาวติดลบ ฝนตกทั้งอาทิตย์ แดดก็ไม่มี ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันมานานหลายเดือน ฉันยอมรับว่ากำลังใจฝ่อไปเยอะเหมือนกันแดดเป็นเหมือนพลังงานชีวิตของฉันนี่ถ้าไปแล้วไม่เจอแดดเลยจะทำยังไงไม่เหงาตายเหรอ แต่จะให้กลับใจทิ้งตั๋วก็ไม่ทันแล้ว กว่าจะได้วีซ่ามานี่ไม่ง่ายนะ คนทำอาชีพฟรีแลนซ์อย่างฉัน ขอวีซ่าแต่ละทีเอกสารหนาเหมือนทำวิทยานิพนธ์ ฉันใช้เวลา 13 ชั่วโมง ที่แสนอึดอัดบนเครื่องบินชั้นประหยัด เพื่อมาถึงสต๊อกโฮล์ม อากาศหนาวน้อยกว่าที่คาดเพราะหิมะตกไปตั้งแต่คืนก่อนหน้าแล้ว โชคดีที่โรงแรมเราอยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟเท่าไหร่ จึงไม่ต้องเดินไกล นี่ขนาดไม่ไกลแต่ฉันก็ลื่นไปหลายรอบ ก่อนหน้านี้ฉันบ่นเอาไว้มากว่าค่าโรงแรมแพงไปโรงแรมไม่เห็นต้องอยู่ใกล้ขนาดนี้ก็ได้ ไกลแค่ไหนก็เดินไหว อยากประหยัดเงิน แต่เชื่อเถอะถ้าไปเที่ยวที่ไหนที่อากาศหนาวๆการได้ถึงที่พักอุ่นๆแบบทันใจโดยเฉพาะในคืนแรกถึงจ่ายแพงอีกหน่อยก็คุ้มกว่าเยอะ ฉันอยู่สต๊อกโฮล์ม 5 วัน ไม่ได้วางแผนการท่องเที่ยวอะไรเลย เพื่อนถามว่าอยากดูอะไรก็ตอบไม่ได้ […]

Towards the summit of Doi Luang Chiang Dao  : ถ้ำ-สันป่า-ยอดดอย เราชอบภูเขามากกว่าทะเล ข้อสรุปนี้ได้มาจากการไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติ Yosemite เมื่อสามปีที่แล้ว จากแคลิฟอร์เนียสู่ลาดักห์ เราถูกดึงดูดด้วยความสูงของผาชันเสมอ ดอยหลวงเชียงดาวเป็นดอยที่สูงเป็นอันดับ 3 ของประเทศไทย ภาพแรกที่เราเห็นเชียงดาวคือภูเขาที่แยกตัวออกมาอย่างโดดเด่นจากทิวเขาอื่นๆ เราไม่ค่อยเห็นภูเขาลักษณะนี้เท่าไรในไทย พอมีโอกาส ถึงจะโดนขู่ว่าลำบาก ไม่ได้อาบน้ำ แต่เราก็ดื้อดึงจะไปดอยหลวงเชียงดาวให้ได้ ขอบคุณพี่สาวผู้แข็งแกร่งทั้ง 4 คนที่ยอมไปกับเรา การเดินทางเริ่มต้นที่ตัวเมืองเชียงใหม่ ถ้ำเชียงดาว สันป่าเกี๊ยะ และจบที่ดอยหลวง ที่แรกที่ไปคือถ้ำเชียงดาว จากที่เคยเห็นถ้ำมาหลายที่ในเมืองไทย ส่วนใหญ่ต้องมีประวัติเกี่ยวกับพระ เป็นที่อยู่ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ จึงไม่แปลกใจที่ถ้ำนี้จะมีเหมือนกัน สเปสของถ้ำมันเอื้อต่อการสร้างความศรัทธาหรือบรรยากาศลึกลับพิศวงเหมือนกับในโบสถ์ ยิ่งเดินลึกขึ้นก็ยิ่งเห็นโครงสร้างของถ้ำสลัวๆใต้เงาตะเกียงน้ำมัน บางจุดก็กว้างหรือสูงเกินแสงส่องถึง อากาศน้อยและร้อน แต่เสน่ห์ของมันคือการเดินเงียบๆแล้วคอยฟังเสียงในถ้ำนี่แหละ มันแทบจะไม่มีเสียงอะไรเลยนอกจากน้ำหยดจากหินย้อย ความเงียบในถ้ำน่ากลัวนิดหน่อย พอพ้นแสงตะเกียงไปก็มืดชนิดที่ว่าเดินแทบไม่ได้ แต่เราว่ามันได้บรรยากาศดี เรานั่งท้ายกระบะขึ้นไปที่สันป่าเกี๊ยะ อากาศสดชื่นมาก รู้สึกได้เลยว่ามันเย็นจนชุ่มปอด เข้าใจละว่ามีต้นไม้คือเครื่องฟอกอากาศธรรมชาติจริงๆ ถึงจะมีแดดแต่ก็ไม่ร้อน พอเข้าร่มไม้ก็หนาวเกินไปด้วยบางที สถานีสันป่าเกี๊ยะเป็นจุดชมวิวเชียงดาวที่เห็นชัดที่สุด และสวยที่สุดสำหรับเรา ไม่ลังเลเลยตอนเลือกมาที่นี่แทนที่จะไปจุดอื่น […]