ช่วงวันหยุดยาวที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสหนีเมืองกรุง เข้าคอร์ส “กลับบ้าน” ที่สวนศิลป์บินสิ อำเภอดอยติ ลำพูน3วัน2คืนกับกิจกรรมเต็
การได้กลับบ้านครั้งนี้ทำให้เรานิ่งสบาย รู้จักตนเองมากขึ้นและที่สำคัญทำให้เราไร้ตัวตนปลอมๆ ไร้เปลือกห่อหุ้มค่อยๆกะเทาะเหลือเพียงแก่นที่สำคัญของชีวิตเพียงเท่านั้น ดีต่อใจสบายต่อกาย และที่สำคัญอีกอย่างคือ มันดา เรามีอะไรเดี๋ยวต้องทำด้วยกันเต็มเลย นี้แหละสุขใจที่สุด:)
อีกเรื่องนึงคือ ภาพการเป็นชาวสวนชาวไร่จากที่เคยคิดไว้นั้นเปลี่ยนไปสิ้น เมื่อเรายังสามารถเล่นและฟังเปียโนเพลงclassic โมสาร์ท บีโทเฟน อมยิ้มกับเพลงอย่างพี่จรัลมโนเพชร วาดรูป ถักผ้า โยคะ โดยที่วิวด้านนอกเป็นเล้าเป็ดเล้าไก่ มะเขือ มะนาว มะพร้าว ส้มโอ ฟัก แฟง แตงโมและอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมฉุยของปุ๋ยหมักได้ มันคือการผสมผสานให้เข้ากับจริตและความสุขของแต่ละคน จะให้ไปเป่าขลุยบนหลังควายแบบพี่ขวัญกับนางเรียมคงจะไม่ถนัดนัก ค่อยๆค้นหาตนเองให้เจอ..ความพอเพียงแบบเป็นตัวเราก็บังเกิด
ขอบคุณพี่เนา พี่เหนก คุณพ่อ คุณแม่และเพื่อนๆเจ้าของบ้านทุกท่านที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่บครับ
ปล.ใครอยากทำบ้านดินบอกนะครับ ไม่ได้จะไปทำให้นะครับแต่ไปนอนเทสให้ได้ว่านอนสบายมั้ย:)
สวนศิลป์บินสิ filmsfarmschooluniversity
Vick’s with Junejune Patcha Poonpiriya
วันสบายๆ กับจูนจูน ย่านอารีย์ เช้าวันหยุดสุดสัปดาห์ บรรยากาศสบายๆ ที่บ้าน ก็ค่อยๆ ลุกไปอาบน้ำ เปิดตู้เสื้อผ้า เลือกชุดตัวโปรดไปใส่ในวันสบายๆ เช้าวันอาทิตย์ วันนี้ว่างๆเลย บรรยากาศสบายๆแบบนี้ ไปช้อปปิ้ง อ่านหนังสือ ที่อารีย์ดีกว่า ตอนสายๆ ท้องฟ้าสดใส ออกจากบ้านไปนั่งที่ร้าน Porcupine Café ดีกว่า พอถึงร้านก็ไม่ลืมที่จะสั่ง Fruit Cake กับ Lemon Soda ของโปรด ไปนั่งที่โต๊ะ พร้อมกับหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน อ่านไปสักพัก มองนาฬิกา ก็ตกบ่าย 2 ท้องก็ร้องมาพร้อมกับความหิว ก็เดินทะลุซอย 4 ไปอีกนิดนึง ก็เจอร้านอาหารแสนอร่อย ไปอารีย์ก็ต้องไปร้านกาแฟสวยๆ ที่ porcupine cafe มี fruit cake กับ lemon soda อร่อยมาก ดีที่พกหนังสือมาด้วย นั่งอ่านชิวๆแปปเดียวก็บ่ายสองละ นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้กินอาหารจริงจังซักมื้อเลย เดินทะลุซอย4ไปหาของกินละกัน The Artwins restaurant & bar ร้านน่ารักๆ กับเมนูอร่อยๆ เข้าไปข้างในร้าน คนไม่เยอะเท่าไหร่ พี่พนักงานก็มารับออเดอร์ ก็สั่งซุปเห็ดแสนอร่อย […]
“The Scene of Strangers” (Indonesia) by Vick’s crew
การเดินทางสุดแสนกระทันหันของพวกเรา เริ่มขึ้นด้วยการนัดเจอกันที่สนามบินดอนเมือง กับความรู้แค่ว่า Bromo สวยมาก ละ Kawah Ijien คืออัลลัย แล้ว บาหลีก็ผีดุ โดยไม่ได้มีใครรู้ถึงรายละเอียดการเดินทาง กินอะไร นอนที่ไหน คือไม่รู้อะไรเลย คือพวกเราเป็นแค่ผู้ตาม เพราะฉะนั้น เรามีหน้าที่แค่ เดินตาม ตื่นเต้น และถ่ายรูป!! Mount Bromo Bromo Bromo Bromo ฮะอะไรนะ!! มันคือที่ไหนกัน ทำไมถึงอยากไปกันขนาดนั้น รีวิวหลายภาพผ่านสายตามาหลายรูปภาพแสงพระอาทิตย์ผ่านส่องภูเขาไฟทีมีเมฆหมอกหนาลอยผ่านเป็นภาพที่ดึงดูดมากในเหล่าบรรดาแก๊งนักท่องเที่ยว(เพื่อนๆพี่ๆในออฟฟิศเนี่ยแหละ)ตอนแรกในใจคิดอืมน่าสนใจมากนะแต่คงไม่น่าได้ไปชัวร์ ดูเป็นการผจญภัยที่แสนจะต้องอดทน แต่ในสถานการณ์ที่โดนทั้งภาพและเสียงเป็นการเกลี้ยกล่อมที่เอนเอียงว่า ” ไปเถอะ ครั้งเดียวในชีวิต ” โอเคๆเลยตัดสินใจไปอย่างยินดีเลย ภูเขาไฟ Bromo ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติโบรโมเทงเกอร์สุเมรุ (Bromo Tengger Semeru National Park) ในทางตะวันออกของเกาะชวา ซึ่งปัจจุบันภูเขาไฟแห่งนี้ยังคุกรุ่นอยู่แม้ภูเขาแห่งนี้จะไม่ใช่ลูกที่สูงที่สุดของอินโดนีเซียก็ตาม แต่โบรโมก็เป็นภูเขาไฟที่เป็นที่รู้จักมากที่สุด หลักฐานทางภูมิศาสตร์ของประเทศอินโดนิเซียบอกไว้ว่าทั้งประเทศมีภูเขาไฟทั้งสิ้นรวม 400 ลูก และมีประมาณ70-80 ลูก ซึ่งพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเวลาขึ้นชื่อว่าใกล้ภูเขาไฟแต่ทำไมอากาศจะเย็นเยือกอะไรขนาดนั้น เช้าของการผจญภัยที่แรก […]